Wielki Piec Hutniczy wchodził pierwotnie w skład zabudowań nowobytomskiej Huty “Pokój”. Została ona założona w 1840 roku przez kupców Dawida Löwenfelda, Moritza Friedlandera i Szymona Löwi pod nazwą „Friedens Eisenhütte”. Dynamiczny rozwój przedsiębiorstwa sprawił, że wkrótce huta stała się największym tego typu zakładem w okolicy. W 1871 roku zakład przejął koncern “Oberbedarf” (“Oberschelsische Eisenbahn Bedarfs Aktien Gesellschaft”), powiązany ze znakomicie prosperującą na tym terenie rodziną Ballestremów.
W 1907 roku huta posiadała już 6 wielkich pieców. To w tym miejscu Tadeusz Sendzimir uruchomił pierwszą walcarkę blachy na zimno swojego pomysłu. Innowacyjność opracowanego przez niego procesu polegała na walcowaniu blachy z równoczesnym jej rozciąganiem. Pomysł Sendzimira przyjął się na całym świecie a wynalazcy zyskał sławę i umożliwił błyskotliwą karierę. W latach powojennych nowobytomska huta była największym zakładem metalurgicznym w Polsce. Najbardziej charakterystyczną obecnie częścią przedsiębiorstwa są zabudowania zlokalizowane od stron ulicy Niedurnego.